Veranderopgave onder de Caribische zon
Wanneer Ron van Beusekom op zijn werk koffie haalt, of met collega’s in een vergaderzaal zit, waant hij zich in één van de vele Haagse rijkspanden. Maar als hij de trap oploopt naar de derde verdieping en het zonnige dakterras oploopt, kijkt hij uit over het weidse landschap van Bonaire. Als programmamanager woont en werkt Ron sinds eind 2021 op het eiland, waar hij namens I-Interim Rijk een opdracht doet bij de Rijksdienst Caribisch Nederland | Shared Service Organisatie Caribisch Nederland. We spraken Ron vanuit zijn ‘postzegeltje Rijksoverheid’ op 7747 kilometer van Den Haag.
Ron, kun je vertellen wat je opdracht is op Bonaire?
‘Ik ben eigenlijk bezig met twee klussen. Ik was namelijk voordat ik naar Bonaire vertrok al bezig in de rol van CIO bij het European Rail Traffic System bij het ministerie van IenW, waar voorheen IIR-collega Walter van Benthem zat. Dat doe ik nog steeds met veel plezier. Een hele mooie en complexe klus, met veel stakeholders en een internationaal component. Gelukkig werken ze bij IenW en ProRail, NS en tal van andere stakeholders nog steeds hybride en kunnen we de meetings online doen. Ook wordt er rekening gehouden met de tijdzone waar ik hier mee te maken heb. Op Bonaire heb ik twee opdrachten. De eerste is het op orde brengen van de informatiebeveiliging. Daarnaast ben ik gevraagd voor de functie van afdelingshoofd ICT ad interim. Voor mij en de collega’s waarmee ik aan de slag moet een welkome combinatie.’
Kun je iets vertellen over jouw klus voor de Rijksdienst Caribisch Nederland?
‘Ik werk voor SSO CN, wat staat voor Shared Service Organisatie Caribisch Nederland. Zij verzorgen alle bedrijfsvoeringstaken voor alle departementen en uitvoerende diensten op het eiland, zo ook ICT. De opdracht is ontstaan door audits die in het recente verleden zijn gedaan en waar bevindingen uit naar voren kwamen. Inmiddels vindt de Tweede Kamer er ook iets van. Er moest technisch wat gebeuren, daar is vorig jaar al een grote slag in gemaakt. Al tijdens de intake met de gedelegeerd opdrachtgever op Bonaire bekroop mij het gevoel dat informatiebeveiliging en de bevindingen van auditdiensten maar een klein onderdeel zou zijn. Dit gevoel was zes weken na intake op Bonaire volledig bevestigd. Het gaat niet alleen om bewustwording rondom informatiebeveiliging of cyber; het betreft hier een veranderopgave. Het stakeholdersveld is groot, want dit gaat niet over de afdeling ICT alleen; ook de departementen en diensten die bij ons afnemen zitten in mijn scope. De hele keten moet betrokken zijn om IV en IT weer de aandacht te geven die het verdient.’
Hoe ben je van start gegaan?
‘De eerste zes weken na aankomst op Bonaire heb ik gebruikt om met collega’s van de afdeling ICT, SSO CN, departementen, diensten en ADR in gesprek te gaan. Het uiteindelijke beeld was duidelijk: IV & IT had de afgelopen jaren niet de aandacht gekregen die het moest hebben. Daarnaast was door het komen en gaan van managers op de afdeling ICT de persoonlijke aandacht naar de medewerkers verwaarloosd. Ook was het werken op basis van afgesproken processen ver te zoeken. Aandacht voor kaders en richtlijnen vanuit ons vakgebied was ook niet duidelijk bij collega’s. Was het dan allemaal kommer en kwel? Zeker niet! De collega’s van de afdeling ICT hebben de instandhouding van IT afgelopen jaren op hun eigen wijze vormgegeven.
Vanuit een gezamenlijk plan en activiteitenplanning zijn we van start gegaan. Waarom een activiteitenplanning? Om de collega’s en stakeholders bewust te maken dat hetgeen we allemaal gaan oppakken niet meer voorbijgaat. Zo is een project IB een ware veranderopgave geworden.’
Merk je veel verschillen met werken in Nederland?
‘Ja en nee. Ook hier werken betrokken collega’s en gaan veel dingen precies hetzelfde als in Nederland. Dat er verschillen zijn, is niet te ontkennen. Je voert bijvoorbeeld heel veel gesprekken, dingen duren wat langer dan je gewend bent. Vergeet vooral niet mensen te groeten die je tegenkomt. Op Bonaire is het vanzelfsprekend dat je iedereen groet en vraagt hoe het ermee gaat. Ik kreeg bovendien al snel te horen: geen afspraken inplannen tussen 12 uur en 14 uur, dan is het thuis lunchtijd. Daar had ik eerst mijn bedenkingen bij, maar later kom je erachter dat die lunchtijd heel belangrijk is: de hele familie komt samen. En de tijd die ze daarvoor nemen, halen ze ruimschoots in door daarna langer door te werken. Dat is interessant om mee te maken. Ook is Bonaire zo ongeveer één grote familie. Iedereen kent elkaar vanuit familiare of vriendschappelijke kring. Dat heeft een behoorlijke invloed op hoe collega’s met elkaar omgaan en werken. Je kan je daar denk ik van alles bij voorstellen. Voor mij persoonlijk betekent werken op Bonaire dat ik iets minder strak op planningen zit, meer mensen betrek en wat meer loslaat. Ik heb gemerkt dat je op die manier uitstekend je werk kunt doen en tegelijkertijd jezelf een hoop frustratie bespaart.’
Hoe is het voor jou persoonlijk op om Bonaire te wonen?
‘Dat bevalt ontzettend goed. Het begin was even wennen, ook omdat ik eerst een tijdje alleen in een hotel verbleef. Gelukkig is mijn vrouw ook voor vier maanden overgekomen maar helaas nu weer in Nederland. We hebben hier samen een mooie tijd beleefd in een fijne omgeving. Ze werkte hier in het ziekenhuis, waar ik haar iedere ochtend heenbracht voordat ik naar kantoor ging. Ik begin zelf om zeven uur en rond vier uur stop ik om nog wat van het eiland en het daglicht te kunnen genieten. Ik heb een tijdje een bootje gehad maar heb ik inmiddels weer doorverkocht. We hebben nog een tal van andere dingen gedaan, zoals snorkelen, surfen, naar klein Bonaire en nationaal park Slagbaai. De bedoeling is dat ik hier tot eind juli 2023 blijf. In de tussentijd ga ik een opvolger werven met de bedoeling dat diegene minimaal vijf jaar blijft. In mijn vrije tijd wil ook nog graag leren duiken en zeilen hier, de mogelijkheden en omstandigheden zijn geweldig. Zowel op werkgebied als privé zijn er nog voldoende fijne vooruitzichten dus!’