Directeur Financiën bij de gemeente Zwolle
Bruisende stad
‘Binnen de gemeente Zwolle ben ik sinds drie jaar directeur Financiën. Ik ben verantwoordelijk voor de bedrijfsvoering, informatievoorziening en de spoorzone. Hiervoor heb ik altijd binnen de waterwereld gewerkt in verschillende functies. Het is ontzettend leuk en inspirerend om voor de gemeente Zwolle te werken. Het is een bruisende stad die in ontwikkeling is. Op dit moment hebben we natuurlijk te maken met de impact van corona, niet in de laatste plaats op financieel gebied. Drukke en bijzondere tijden dus.’
Hoe het begon
‘Ik kwam in aanraking met InterCoach toen ik nog bij de Waterschappen actief was. De dijkgraaf met wie ik werkte was al coach bij InterCoach en adviseerde mij om daar ook eens over na te denken. Zij vond het echt iets voor mij. Ik las me in en werd eigenlijk direct enthousiast, en begon in 2015.’
Luisteren en vragen stellen
‘Allereerst geniet ik er het meest van wanneer ik iemand kan helpen zich te ontwikkelen. Voor mijzelf is het ook een mooie setting om af en toe stil te staan in een hectisch werkzaam leven. In mijn eerste beroep als directeur ligt de focus op sturen, richten en beslissen, en word ik veel bevraagd. Maar als coach is het nodig om in het hier en nu te blijven, dan luister ik vooral en stel ik vragen. Je vult niks in, je laat de coachees zelf inzien wat de kernvraag is, zodat ze verder kunnen. Die afwisseling is heel leuk. Ik vind het ook erg boeiend om te horen hoe het werkt in andere overheidsorganisaties. Wat speelt daar? Hoe is de cultuur? Daar leer ik ook weer van.‘
Veilige omgeving
‘Ik ga er altijd met open vizier in en besteed veel aandacht aan de eerste verkenning. In wat voor omgeving bevindt de coachee zich? Wat is het krachtenveld en hoe definieert de coachee zelf het vraagstuk? Grappig genoeg is dat vaak niet de vraag waar het wezenlijk om draait. Ik zie het als mijn rol om te helpen die echte vraag naar boven te halen, zodat de coachee daar vervolgens zelf mee verder kan. Ik probeer daar zo min mogelijk sturend in te zijn, maar juist een veilige omgeving te creëren waarin ze zelf tot de inzichten kunnen komen waarmee ze geholpen zijn.’
Nieuwe perspectieven
‘Het is volgens mij heel gezond dat overheden bij elkaar in de keuken kunnen kijken en gebruik maken van elkaar kennis en kunde. Het levert altijd weer nieuwe perspectieven op, voor zowel de coach als de coachee. Ik werk niet voor niets bij de overheid, ik wil een verschil maken voor de maatschappij. En op deze manier help ik niet alleen een coachee, maar indirect ook de organisatie waar hij of zij voor werkt. Tot slot: voor een coachee ben ik enerzijds een overheidscollega, die begrijpt wat de bestuurlijk ambtelijke dynamiek is, maar anderzijds iemand die bij een andere organisatie werkt. Dat werkt vertrouwenwekkend: dichtbij, maar toch op gepaste afstand.’